Abstract

Binabasa sa sanaysay ang Urbana at Feliza (1864) ni Modesto de Castro at ang salin nito sa Bikol, ang Urbana asin Feliza (1867) ni Fruto de Prado, ayon sa mga kategorya ng “loob”/”boot,” sa pamamagitan ng pagsulong ng isang bernakular na pamaraan ng paghahambing na nag-uugat sa “salin”/”dakit.”

This essay reads Modesto de Castro’s Urbana at Feliza (1864) and Urbana asin Feliza (1867), its translation in Bikol by Fruto del Prado, according the conceptual categories of interiority “loob”/ “boot,” by pursuing a vernacular method of comparison rooted in “salin”/”dakit.”